Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

Μια καινούρια συνήθεια!

Άρχισα να παρακολουθώ βίντεο σχετικά με beauty stuff πριν από περίπου ενάμιση χρόνο και να διαβάζω beauty blogs πριν από δύο ή δυόμιση χρόνια. Φυσικά όλα στα ελληνικά, καθώς αρκετά αγγλικά υπομένω στη σχολή, δεν αντέχω άλλα! Για όσους με ξέρουν, αυτό το χόμπι μου είναι αλλοπρόσαλλο, καθώς σχεδόν ποτέ δε βάφομαι και δεν είμαι από τις κοπέλες που ασχολούνται πολύ με την εμφάνισή τους και προσέχουν πώς θα βγουν απ' το σπίτι. Φυσικά αυτό δεν το λέω ως κριτική για όσες έχουν τέτοιες συνήθειες, αλλά ως γεγονός που σχετίζεται μ' εμένα.

Η παθητική ενασχόλησή μου με το beauty blogging ξεκίνησε με κάπως ασυνήθιστο τρόπο, καθώς αγόρι ήταν αυτό που με παρακίνησε ν' αρχίσω να διαβάζω τέτοιου είδους άρθρα! Μια συμφοιτήτρια και φίλη του τότε αγοριού μου είχε πρωτο-δημιουργήσει το μπλογκ της και αναζητούσε αναγνωστικό κοινό. Οπότε, είχε απευθύνει έκκληση στους ανθρώπους του κύκλου της να προωθήσουν τα μαντάτα για το εγχείρημα της κι έτσι κι έγινε. Δε θα πω ψέματα -αρχικώς την χλεύασα από μέσα μου γιατί μου φάνηκε υπερβολικά ψωνίστικο και γυναικουλίστικο το να γράφει κανείς για μακιγιάζ σε προσωπικό ιστολόγιο. Όπως είναι πασιφανές, δεν είχα ιδέα για το όλο... κίνημα του beauty blogging!

Εκείνο το καλοκαίρι του 2011 χώρισα από το προαναφερθέν αγόρι και ξαφνικά απέκτησα πολύ ελεύθερο χρόνο! Η σχέση μου με το διαδίκτυο έγινε στενότερη και κάπου μέσα από τα βάθη των σελιδοδεικτών μου ανέσυρα το λινκ του ξεχασμένου μπλογκ. Είπα "τι έχω να χάσω;" και του έδωσα μια ευκαιρία. Κι έτσι χωρίς πολλά πολλά, με τον ίδιο τρόπο δηλαδή που αναδύθηκε στο μυαλό μου το ψευδόνυμό μου και το όνομα του δικού μου μπλογκ, έγινα τακτική αναγνώστρια, για να μην πω καλύτερα ιντερνετική θαμώνας! Μέσα από τα σχόλια βρήκα κι ένα δεύτερο ενδιαφέρον ιστολόγιο σχετικό με ομορφιά και το διάβασα σχεδόν όλο σ' ένα βράδυ -ήταν νέο δημιούργημα! Και κάπως έτσι το απόμακρο ενδιαφέρον μου για το beauty blogging εξελίχθηκε και κατάφερα να δω τον άνθρωπο πίσω από το μακιγιάζ, τις κρέμες και το girl-talk. Συνειδητοποίησα ότι όλο αυτό δεν είναι μια έξαρση εγωπάθειας αλλά μια υγιής ενασχόληση με κάποια άλλη μορφή τέχνης -το μακιγιάζ- αλλά και μια ιδιαίτερη και διαφορετική φροντίδα του εαυτού μας. Είναι ένα χόμπι με κύριο αποδέκτη τη φάτσα μας, βρε αδερφέ, αλλά και τη μύτη μας, που δέχεται όλες τις οσφρητικές απολαύσεις που παρέχουν τα beauty stuff, όπως και τα μάτια μας, που βάλλονται από καταιγισμό χρωμάτων και σχηματικών μοτίβων που κοσμούν τις διάφορες συσκευασίες. Νομίζω πως αυτή η μικρή μανία δεν συνίσταται μόνο και μόνο στο να βλέπουμε κάποιο εκθαμβωτικό είδωλο στον καθρέφτη, αλλά κυρίως στο να ερχόμαστε γενικώς σε επαφή μέσω όλων μας των αισθήσεων με όμορφα και λαχταριστά πραγματάκια. Και κάπου εδώ καταλήγω και αποφασίζω ότι δεν είναι κακό να μας αρέσει το ωραίο. Δεν είναι κακό να σε ενδιαφέρει η εικόνα σου -είναι κι αυτή ένα μέρος τους εαυτού σου- αρκεί να αναγνωρίζεις ότι δεν είναι περισσότερο σημαντική από όλα τα άλλα χαρακτηριστικά σου που μαζί συνθέτουν το παζλ που σε απαρτίζει. Παν μέτρον άριστον, δηλαδή!

Τελειώνοντας ένα ακόμα μακροσκελές άρθρο που δεν είμαι σίγουρη ότι έχει κάτι να πει σε τελική ανάλυση, πρέπει να αναφέρω ότι το όνομα του πρώτου μπλογκ δεν θα το αποκαλύψω γιατί συνδέεται με τη ζωή μου και ανθρώπους που γνωρίζω και με γνωρίζουν και δε θα ήθελα να γίνουν οποιεσδήποτε αποκαλύψεις. Για να είμαι δίκαιη δεν θα φανερώσω ούτε ποιο είναι το δεύτερο μπλογκ, παρ' ότι είχα σκοπό να το κάνω καθώς εκτιμώ πολύ τη δουλειά της αρθρογράφου του και αισθάνομαι κάπως συνδεδεμένη μαζί της!

Αγαπώ το καλό beauty blogging και είναι βασικό μέρος της καθημερινότητάς μου. Αυτός είναι και ο λόγος που αφιερώνω όλο το κείμενο σ' αυτό. Αλλά και γιατί μάλλον θα ασχοληθώ και με τέτοιου είδους αναρτήσεις στο μέλλον. Προς το παρόν συνεχίζω να γράφω τις μικρές μου ιστορίες κι ελπίζω κάπως έτσι να βρω κι εγώ το δρόμο μου στην blog-όσφαιρα!



Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Γιατί, μαμά, εγώ δεν έχω χειλάκι πετροκέρασο??



Η σημερινή ανάρτηση δεν είναι από αυτές που κάθομαι και σκέφτομαι για το τί να γράψω και αντιπροσωπεύουν την "ανάρτηση του μήνα". Απλώς, μετά από τόσο διάβασμα ιστολογίων ομορφιάς και συγκεκριμένα της ανάρτησης που θα παραθέσω στο τέλος, είπα κι εγώ να πω το κατιτίς μου.

Τα τελευταία περίπου δύο χρόνια διαβάζω μπλογκ σχετικά με την περιποίηση και ομορφιά της γυναίκας, και την προϊστορία πίσω από αυτή τη συνήθεια θα την αναλύσω σε κάποιο άλλο άρθρο. Είναι αλήθεια πως στην κανονική μου ζωή μπορεί να φαίνομαι απεριποίητη και αδιάφορη για την εξωτερική μου εμφάνιση, όμως ανέκαθεν με απασχολούσε η εικόνα μου, ακόμα κι όταν ήμουν παιδί! Έτσι, διαβάζοντας αυτό το άρθρο θυμήθηκα πόσο με ενοχλεί που δεν είμαι όπως θα ήθελα... Έχω τόσο έντονα χαρακτηριστικά σε όλο το πρόσωπο, αλλά τα χείλη μου υστερούν αναλογικά κι αυτό με εκνευρίζει! Μικρό το στόμα μου και τα χείλη μου δεν είναι καθόλου σαρκώδη αλλά ούτε και λεπτά ή ανύπαρκτα. Η κατάσταση, δηλαδή, δεν είναι τόσο τραγική, όμως το κυρίως πρόβλημα είναι στον εγκέφαλο!  Έχω μια μικρή εμμονή με την ομοιομορφία -πράγμα που προσπαθώ να μη με δεσμεύει τόσο πολύ, χωρίς να το καταφέρνω πάντα- και με ενοχλεί που η εμφάνισή μου δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μου. Πώς αντιμετωπίζω αυτή την ενόχληση; Πιο παιδιάστικα απ' τον καθένα: απλώς αδιαφορώ και δεν το σκέφτομαι! Το ίδιο που κάνω και για την εμφάνισή μου, όπου μ' ενδιαφέρει μεν, δεν ασχολούμαι για να την βελτιώσω δε. Ίσως είναι καλή αυτή η αντιμετώπιση για την ψυχική μου ηρεμία, όμως στην πραγματικότητα δε λύνει το όποιο πρόβλημα, και είναι κάτι που κάνω συχνά και για πολλά θέματα. Αυτό το όμορφο αρθράκι δίνει κάποιες λύσεις που μπορούν να καλύψουν αυτό που εγώ θεωρώ για τον εαυτό μου "μειονέκτημα". Πραγματικά, όμως, δεν ξέρω αν θα κάτσω ποτέ να ασχοληθώ! Μάλλον και πάλι θα το αφήσω στη μοίρα του, όπως κάνω πάντα...

"Θέλεις σαρκώδη χείλη; Αυτά είναι τα must tips μακιγιάζ που πρέπει να γνωρίζεις!"

http://fashnpassion.blogspot.gr/2014/04/must-tips.html